Search results for ""

Galeria

Nasza praca

7 Zdjęć

II Polsko-Ukraiński Kongres Kardiochirurgiczny

7 Zdjęć

Kontakt

Klinika Kardiochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie

SPSK – 4
ul. Jaczewskiego 8
20-954 Lublin
tel. + 48 81 72 44 940
fax. + 48 81 72 44 530

Telefony Kliniki Kardiochirurgii:

Kierownik Kliniki: 081 – 72 44 941
Sekretariat: 081 – 72 44 940
Sekretariat medyczny: 081 – 72 44 944
Oddziałowa: 081 – 72 44 943

Sala pooperacyjna: 081 – 72 44 951
Gabinet Lekarski POP: 081 – 72 44 945
Pielęgniarka dyżurna: 0 81 – 72 44 950
Gabinet Lekarski: 081 – 72 44 948

Oddział Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej 081 – 72 44 939
Gabinet Lekarski OIT Kardiochirurgia: 081 – 72 44 964

Poradnia Kardiochirurgiczna
Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4
20-954 Lublin, ul. Jaczewskiego 8.
tel. 081-72 44 635

Godziny przyjęć i lekarze przyjmujący (rejestracja do godz 13.00):

PONIEDZIAŁEK
godz. 8.00 – 12.00
prof. dr hab. med. Janusz Stążka

godz. 12.30 – 14.00
dr n. med. Michał Kozłowicz
dr n. med. Kamil Baczewski

ŚRODA
godz. 8.00 – 12.00
dr med. Cezary Jurko
lek. med. Sylwia Targońska

CZWARTEK
godz. 12.00 – 15.00
dr n. med. Adam Stadnik
dr med. Marek Czajkowski

PIĄTEK
godz. 8.00 – 12.00
lek. med. Piotr Dudka
dr med. Krzysztof Jaguś
dr n. med. Krzysztof Olszewski

Poradnia Kardiologiczna

WTOREK
godz. 12.00 – 16.00
dr med. Elżbieta Krawczyk

Po operacji

Informacje dla pacjentów po operacji kardiochirurgicznej.

Informacje zawarte poniżej dotyczą ogólnych zasad postępowania po operacji kardiochirurgicznej. Należy jednak pamiętać iż konieczna jest indywidualizacja przedstawionych tu zaleceń pod kontrola prowadzącego lekarza.

Aktywność fizyczna

Zapewnienie sobie w ciągu dnia czasu na spacer jest niezmiernie ważne dla Twojego procesu rehabilitacji. Dzięki niemu dozujesz odpowiednio wysiłek i pozwalasz zwiększyć efektywność pracy serca po znacznym obciążeniu jakim była dla niego operacja. Umożliwi Ci on również stopniowy powrót do bardziej aktywnego trybu życia. W celu osiągnięcia jak najlepszych wyników powinieneś spacerować bez zatrzymywania się (nawet na krótki odpoczynek) zanim nie przejdziesz zamierzonego dystansu. Powinieneś spacerować raczej po płaskim terenie.

W pierwszym tygodniu przejdź 500 metrów dwa razy dziennie. W przypadku nieodpowiedniej pogody (chłód, upał, deszcz) możesz spacerować po domu. Zajmij się drobnymi zajęciami domowymi (np. przygotowanie drobnych posiłków). W drugim tygodniu po operacji przejdź 1000 metrów dwa razy dziennie po łatwym, nieco urozmaiconym pod względem powierzchni terenie. Chodź przez chwilę po schodach w gór i w dół normalnym krokiem. W nieznacznym stopniu zwiększaj zakres wykonywanych przez siebie drobnych zajęć domowych. Możesz wykonać nie wymagające wysiłku drobne naprawy domowe. Możesz stopniowo zacząć noszenie przedmiotów ( np. siatka z zakupami) od 1 kg w każdej ręce. Możesz włączyć się do życia towarzyskiego – kino, restauracja, niewielkie przyjęcia rodzinne. W tym przypadku zakres Twojej aktywności powinieneś ocenić sam według swego samopoczucia W kolejnych tygodniach stopniowo wydłużaj dystans spacerów. Korzystaj ze schodów dwa – trzy razy dziennie. Powoli powracaj do aktywności seksualnej.

Bądź opanowanym – unikaj pośpiechu, po wysiłku zawsze odpocznij. W ciągu dnia wygospodaruj czas na dwie krótkie, 30-minutowe przerwy. Na ten czas wyłącz się z wszelkiej aktywności. Po posiłku odczekaj 30 minut do godziny zanim podejmiesz jakieś zajęcie. Nie znaczy to że masz zalegać w łóżku przez cały dzień. Sygnałem od Twojego organizmu abyś przerwał na jakiś czas wszystkie zajęcia i po prostu trochę odpoczął jest zmęczenie, odczucie zwiększonej bolesności w okolicy rany bądź znużenie. W ciągu pierwszych trzech tygodni z pewnością niejednokrotnie doświadczysz tego uczucia

Czego unikać?

• Podnoszenia przedmiotów ważących powyżej 4 kg i obciążenia tylko jednej ręki.
• Wyczerpujących zajęć: kopanie ogródka, ciężkich prac na działce, pływania, jazdy na owerze, gry w tenisa, piłkę nożną, kręgle itp.
• Zajęć wymagających gwałtownych i silnych ruchów kończynami górnymi.
• Spania na boku prze okres ok. dwóch miesięcy
• Jazdy samochodem przez okres co najmniej dwóch miesięcy po opuszczeniu Kliniki (jest to minimalny czas niezbędny na rośnięcie się mostka).
• Zabiegów kosmetycznych (depilacji) na klatce piersiowej i kończynach dolnych doczasu całkowitego zagojenia się ran.
• Ciężkostrawnych posiłków.
• Noszenia obcisłych i szorstkich ubrań mogących drażnić rany

Powrót do pracy zawodowej może nastąpić najwcześniej zazwyczaj sześć do dwunastu tygodni po operacji. Jest on uzależniony od charakteru wykonywanej przez Ciebie pracy, jak również od stopnia zaawansowania procesu rehabilitacji. Porozmawiaj o tym z Twoim lekarzem prowadzącym.

Uważa się, że okres powrotu pacjenta po zabiegu kardiochirurgicznym do pełnej aktywności wynosi średnio około trzech miesięcy. Jednak w pewnych przypadkach może się on wydłużyć do pół roku.

Blizny po cięciach chirurgicznych

Codziennie bierz prysznic lub kąpiel unikając zimnej lub bardzo gorącej wody (jeśli rany są całkowicie zagojone). Na początku jeśli czujesz się słabo zadbaj o to, aby w pobliżu ktoś był.

Delikatnie obmywaj blizny letnią wodą z mydłem (nie mocz ich zbyt długo) i wycieraj je delikatnie do sucha. Nigdy nie używaj lotionów, kremów lub maści (również antybiotykowych) na świeże blizny. Po całkowitym ich wygojeniu w celu zapobiegnięciu wytworzeniu się bliznowca możesz stosować także maści. O receptę poproś swojego lekarza.

Każdego dnia obejrzyj miejsca po cięciach. Niewielki obrzęk, zaczerwienienie, ból bądź zdrętwienie w tych miejscach nie powinny Cię niepokoić do okresu około dwóch miesięcy – jest to czas potrzebny do całkowitego zakończenia procesu gojenia. Skontaktuj się z kardiochirurgiem, gdy w miejscach cięć pojawi się wysięk, intensywne zaczerwienienie, obrzęk lub znaczny ból zwłaszcza gdy objawom tym towarzyszy gorączka.

Obrzęk na nodze / nogach, z których pobrano żyłę jest rzeczą normalną. Powinien on zniknąć z biegiem czasu. Aby zmniejszyć obrzęk na nogach możesz bandażować nogę /nogi – z wyczuciem bandażem elastycznym (od palców do poziomu powyżej cięcia) lub nosić pończochy uciskowe przez okres sześciu miesięcy po zabiegu. Starać się, gdy nie jesteś w ruchu trzymać uniesione nogi. W pozycji leżącej unoś (połóż na czymś) nogi tak, aby znalazły się na wysokości powyżej serca. Staraj się aby były one równocześnie nieco ugięte w kolanach.

Przez okres czterech tygodni kontynuuj ćwiczenia oddechowe (butelka, worek do dmuchania).

Leki

Abyś odniósł pełne korzyści z przebytej operacji niezmiernie ważne jest abyś zalecone Ci przez Lekarza leki przyjmował ściśle wg wskazań, o stałych porach dnia. Rozpocznij regularne przyjmowanie leków od dnia powrotu do domu. Zwracaj uwagę na zalecone dawki. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się ze swoim Lekarzem prowadzącym lub Kliniką Kardiochirurgii.

NIGDY samodzielnie nie zmieniaj i nie odstawiaj przyjmowanych leków bez wcześniejszego skonsultowania się ze swoim lekarzem. NIGDY nie zmieniaj samodzielnie dawek leków.

NIGDY nie przyjmuj leku dłużej niż zalecił Ci to Twój lekarz.

Po przebytej operacji, po której przyjmujesz doustne antykoagulanty – acenokumarol (Syncumar, Sintrom) lub Warfin musisz regularnie kontrolować wskaźnik INR według następującego schematu:

Przez pierwszy miesiąc po wypisie raz lub dwa razy w tygodniu, przez następne dwa miesiące co dziesięć dni. Następnie raz na miesiąc a nawet rzadziej. Leki te będziesz musiał przyjmować do końca życia po zabiegach wszczepienia sztucznych zastawek serca (MVR, AVR, operacja metodą Bentalla). Tylko w niektórych przypadkach (VSD, ASD, proteza aorty) oraz po wszczepieniu zastawki biologicznej i plastyce własnej zastawki doustne antykoagulanty należy przyjmować przez okres trzech do sześciu miesięcy po zabiegu, a następnie preparaty kwasu acetylosalicylowego.

Leki o których mowa zapobiegają bardzo groźnym powikłaniom, jakimi są zatory mogące doprowadzić do ciężkiego kalectwa. Z drugiej jednak strony nieodpowiednie ich przyjmowanie (w zbyt dużych dawkach) może wywołać równie groźne komplikacje – trudne do opanowania krwawienia, krwotoki wewnętrzne. Ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących sposobu dawkowania oraz częstości wykonywania kontrolnych badań wskaźnika INR są niezmiernie ważne.

W przypadku planowanych ekstrakcji zębów, operacji, itp. należy przedtem skontaktować się ze swoim lekarzem w celu optymalizacji wskaźnika INR na czas zabiegu. Wiąże się to z kilkudniowym odstawieniem leku i włączeniem do leczenia heparyny drobnocząsteczkowej (Clexane, Fraxiparyna) Przyjmując doustne antykoagulanty powinieneś równie unikać sytuacji predysponujących do urazów lub skaleczeń. Należy pamiętać, że niektóre produkty spożywcze może mieć wpływ na działanie doustnych antykoagulantów. Część z nich wzmaga (nabiał, jabłka, truskawki, ziemniaki, groch, szparagi, wołowina) a część z nich osłabia (szpinak, sałata, soja, kalafior, kapusta, wątróbka) działanie antykoagulantów. Leki mogą mieć wpływ na działanie antykoagulantów i o ich przyjmowaniu należy poinformować swojego Lekarza prowadzącego.

U pacjentów po wszczepieniu mechanicznych lub biologicznych zastawek serca wskazana profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia (odpowiednia antybiotykoterapia) podczas wszystkich zabiegów przebiegających z przerwaniem ciągłości tkanek.

Pacjent w pełni świadomy wszystkich aspektów swojej choroby może w odpowiedni sposób zadbać o stan swojego zdrowia. Poniżej przedstawiamy zakres wartości wskaźnika INR po zabiegach kardiochirurgicznych:

• Pacjent z wszczepioną mechaniczną zastawką mitralną (MVR) – 2,5-3,5
• Pacjent z wszczepioną mechaniczną zastawką aortalną (AVR) – 2,0-3,0
• Pacjent z wszczepioną zastawką biologiczną – 2,0-3,0 przez 3-6 miesięcy
• Pacjent po plastyce zastawki mitralnej i/lub aortalnej i/lub trójdzielnej – 2,0-3,0 przez 3-6 miesięcy
• Pacjent z wszczepioną mechaniczną zastawką mitralną i aortalną (MVR+ AVR) – 3,5-4,5
• Pacjent po zamknięciu otworu w przegrodzie międzyprzedsionkowej (ASD) lub międzykomorowej (VSD) – 2,0-3,0 przez 3 miesiące
• Pacjenci po wszczepieniu protezy aorty – 2,0-3,0 przez 3-6 miesięcy
• Pacjenci po operacji met. Bentalla – 2,0-3,0
• Utrwalone migotanie przedsionków – do decyzji lekarza w zależności od wieku i chorób współistniejących 2,0-2,5

W celu ułatwienia ustalania dawek tych leków po operacji otrzymałeś książeczkę, którą musisz pokazać swojemu lekarzowi rodzinnemu i w której w dalszym ciągu powinieneś odnotowywać dawki leku oraz wartości INR.

Po operacji pomostowania tętnic wieńcowych (CABG, OPCAB) powinieneś przyjmować preparat kwasu acetylosalicylowego. Będziesz musiał go przyjmować przewlekle. Najkorzystniejsze są dojelitowe preparaty kwasu acetylosalicylowego, niedrażniące błony śluzowej żołądka. W przypadku gdy jesteś uczulony na aspirynę powinieneś zamiast niej stosować tiklopidyn.

Palenie tytoniu zmniejsza ilość przenoszonego przez krew tlenu. Podczas palenia papierosa wzrasta częstość pracy serca, rośnie ciśnienie tętnicze oraz dochodzi do skurczu obwodowych naczyń krwionośnych. Wszystko to powoduje zmniejszenie ilości dostarczanego do serca tlenu. Poza tym przewlekły nikotynizm zaburza wzajemne relacje pomiędzy ochronną (HDL) a miażdżycorodną frakcją cholesterolu (LDL) na korzyść tej ostatniej. Wszystko to razem przyspiesza proces rozwoju miażdżycy. Rzucając palenie po operacji zaoszczędzisz pieniądze które wystarczą Ci z pewnością na zakup dość drogich leków przeciwcholesterolowych (statyn) – tak więc zyskasz podwójnie!

Kontrolna wizyta pooperacyjna

Miesiąc po wypisie z Kliniki Kardiochirurgii możesz zgłosić się do Poradni na kontrolną wizytę. (jeśli Twój lekarz prowadzący nie zaleci inaczej).

Opis operacji

Chirurgia zastawek serca

Uszkodzoną zastawkę należy wyciąć i zastąpić protezą lub naprawić czyli wykonać plastykę. Proteza zastawki może być biologiczna lub mechaniczna. Zastawka biologiczna wykonana jest z tkanek zwierzęcych umocowanych na metalowym szkielecie- zastawka stentowa, lub bez szkieletu tzw. zastawka bezstentowa. Drugi typ zastawek to zastawki mechaniczne. Ich elementy wykonane są z polimerów, metali, materiałów ceramicznych. Zastawki biologiczne lepiej odwzorowują naturalne warunki przepływu krwi ze względu na ich elastyczność, ale ulegają stopniowemu niszczeniu (biodegradacji) co może skutkować koniecznością ich wymiany. Zastawki mechaniczne są praktycznie niezniszczalne, ale nie odtwarzają w pełni biologicznego modelu przepływu krwi, a po ich wszczepieniu istnieje konieczność stałego przyjmowania leków zmniejszających krzepliwość krwi.

W naszej klinice wykonujemy wszystkie typy operacji na zastawkach serca, włącznie z wykonywaniem plastyk naprawczych oraz wszczepianiem protez zastawek zgodnie z aktualnie obowiązującymi na świecie standardami.

Operacje zastawek wykonywane są w znieczuleniu ogólnym. Pacjent podłączony jest do urządzenia zastępującego prace serca na czas operacji (sztucznego płuco-serca).

Pomostowanie tętnic wieńcowych

Choroby serca są główną przyczyną zgonu na świecie, w tym również w Polsce. Chirurgiczne leczenie choroby wieńcowej serca jest obecnie najczęściej wykonywanym zabiegiem w kardiochirurgii. Dzięki temu operacja wszczepienia pomostów aortalno wieńcowych (by-pass) jest metodą bardzo bezpieczną i stanowi alternatywę dla przez skórnych interwencji wieńcowych (PCI), czyli implantacji „stentów”. W naszej klinice wykonywanych jest rocznie ponad 400 tego typu operacji.

Operację wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Jej istota polega na wszyciu „pomostów” omijających zwężenia w naczyniu wieńcowym, co skutkuje poprawą ukrwienia serca i ustąpieniem dolegliwości. Pomosty wykonuje się z własnych naczyń krwionośnych pacjenta. Są to:

• żyła odpiszczelowa wielka- żyła powierzchowna kończyny dolnej
• tętnica piersiowa wewnętrzna lewa (LIMA) i prawa (RIMA)- tętnice biegnące po wewnętrznej ścianie klatki piersiowej
• tętnica promieniowa- zlokalizowana na przedramieniu

Obecnie „złotym standardem”, również w naszej klinice, jest wykonywanie pomostu z tętnicy piersiowej wewnętrznej lewej do gałęzi przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej tzw. LIMA-LAD. W świetle obecnej wiedzy kardiochirurgicznej i przeprowadzonych badań, pomost ten zachowuje drożność przez wiele lat, a odległe wyniki są lepsze niż w przypadku wszczepienia stentu.

Istnieją różne techniki pomostowania naczyń wieńcowych.

1. CABG- klasyczna metoda z użyciem sztucznego płuco- serca i zatrzymaniem akcji serca. Jej zaletą jest bardzo dobre uwidocznienie i stabilizacja pola operacyjnego.
2. OPCAB- wykonanie pomostów bez użycia sztucznego płuco- serca (na bijącym sercu). Jej zaletą jest zmniejszenie powikłań wynikających z krążenia pozaustrojowego.

Tętniaki aorty

Tętniak jest miejscowym poszerzeniem światła naczynia tętniczego o 50% w porównaniu z niezmienionym odcinkiem tętnicy znajdującym się powyżej. Jest to stosunkowo częsta choroba, szczególnie u ludzi starszych. Większość przypadków jest bezobjawowa. Proces poszerzania tętnicy postępuje jednak stopniowo, prowadząc w konsekwencji do pęknięcia tętniaka, co najczęściej kończy się zgonem pacjenta.

Tętniak aorty piersiowej jest to zwiększenie średnicy aorty piersiowej powyżej 3,5 cm występujące w jej części wstępującej, zstępującej lub łuku aorty.

Tętniaki dzielimy na:

• wrodzone, związane z uwarunkowanymi genetycznie zespołami chorobowymi
• nabyte, związane z chorobami warstwy środkowej aorty o najczęściej nieznanym pochodzeniu.

Choroba zazwyczaj jest bezobjawowa i rozpoznaje się ją przypadkowo podczas wykonywania badań takich jak USG, RTG czy tomografia komputerowa.

U pacjentów z tętniakiem kluczową kwestią jest utrzymywanie prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego. Zwiększenie średnicy aorty powyżej 5 cm jest wskazaniem do zabiegu chirurgicznego. Szczególnym przypadkiem tętniaka aorty piersiowej jest ostre rozwarstwienie aorty. W obszarze tętniaka może dojść do stopniowego osłabienia budowy ściany naczynia, czego następstwem jest przerwanie jej ciągłości oraz ostry krwotok i wykrwawienie prowadzące nieuchronnie do zgonu. Rozpoznanie ostrego rozwarstwienia aorty wstępującej i łuku stanowi wskazanie do natychmiastowej operacji kardiochirurgicznej.

Chirurgiczne leczenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia

Zapalenie wsierdzia oznacza obecność procesu zapalnego we wsierdziu. Używamy terminu infekcyjne zapalenie wsierdzia z powodu istnienia także innych niż bakteryjne przyczyn zapalenia.

Grupa osób narażonych na infekcyjne zapalenie wsierdzia stale rośnie. Wynika to ze: stale wzrastającej liczby zabiegów operacyjnych oraz chorych przewlekle dializowanych i przewlekle leczonych dożylnie.

Zapalenie wsierdzia dzieli się na: zapalenie na zastawce naturalnej i wszczepionej. Zapalenie wsierdzia na zastawce naturalnej może dotyczyć chorych bez i z wcześniejszą wadą serca. Zapalenie wsierdzia może być leczone zachowawczo lub operacyjnie.

Wyniki leczenia chirurgicznego zależą od: stanu hemodynamicznego chorego, zmian anatomicznych, typu infekcyjne zapalenie wsierdzia (czy dotyczą zastawki naturalnej czy sztucznej), drobnoustrojów oraz rodzaju zabiegu operacyjnego.

Guzy serca

Pierwotne guzy serca występują sporadycznie. W badaniach stwierdza się je z częstością poniżej 0,02%, z czego ok. 75% stanowią zmiany łagodne.

Najczęstszymi łagodnymi guzami serca u dorosłych są śluzak i włókniak brodawczakowaty. Guzy złośliwe to w większości mięsaki o różnym utkaniu histologicznym.

Lewy przedsionek serca stanowi najczęstszą, tj. 70-80%, lokalizację śluzaków, prawy przedsionek 15-20%, komory serca do 4% i w zakresie obu przedsionków 2,5%.

Guzy serca leczymy operacyjne. Operacja jest przeprowadzana w krążeniu pozaustrojowym i polega na chirurgicznym usunięciu guza wraz z fragmentem ściany serca, z której guz wychodzi. Nawroty guza po takiej operacji mogą wystąpić u ok. 6% chorych, jednak na ogół postępowanie operacyjne jest skuteczne.

Przed operacją

Karta kwalifikacyjna do operacji kardiochirurgicznej:

Szanowni Państwo, jeżeli zostaliście zakwalifikowani do planowej operacji serca w Klinice Kardiochirurgii UM w Lublinie przed przyjęciem na nasz oddział prosimy o zapoznanie się z naszymi zaleceniami.

Zalecenia dla pacjentów przed planową operacją kardiochirurgiczną:

Skierowanie na leczenie operacyjne do Kliniki Kardiochirurgii SPSK–4 od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (POZ, Poradnia Kardiologiczna, Poradnia Kardiochirurgiczna)

• Dowód ubezpieczenia
• Oryginał wyniku badania grupy krwi
• Wyniki wymazu z gardła i nosa w kierunku szczepów MRSA i MRSE
• W razie obecności gronkowców MRSA lub MRSE konieczne przeleczenie maścią donosową Bactroban przez 7 dni i wykonanie kontrolnego posiewu
• Szczepienie przeciw WZW typ B (nie jest obowiązkowe)
• Dokumentacja z poprzednich pobytów w szpitalu: karty informacyjne i wyniki badań dodatkowych (wynik badania echokardiograficznego, zdjęcie rtg klp)
• Płyta CD i/lub protokół z badania koronarograficznego
• 5 dni przed planowym przyjęciem do Kliniki prosimy odstawić leki antyagregacyjne i przeciwpłytkowe (jeżeli jest to możliwe): Aclotin, Agregex, Ticlo, Carder, Plavix, Zyllt, Areplex, Clopidix. Clopidogrel, Agregex, Brilique, Trombex
• Polocard i Acard po uzgodnieniu z lekarzem
• 3-5 dni przed operacją prosimy odstawić leki pochodne kumaryny: Acenokumarol, Sintrom, Syncumar, Warfin
• 3-5 dni przed operacją prosimy odstawić leki NOAC: Xarelto, Pradaxa, Eliquis, Lixiana, Savaysa
• Konsultacja stomatologiczna
• U pacjentów z chorobą tarczycy, aktualny wynik poziomu hormonów (TSH, FT4)
• U chorych powyżej 75 lat wskazane badanie – USG doppler tętnic szyjnych

Na kilka dni przed przyjęciem prosimy o telefoniczne potwierdzenie wyznaczonego terminu. Data operacji może ulec zmianie.

Historia

Operacje serca w Lublinie wykonywane były już w powstałej 1971 r Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej i Serca Akademii Medycznej. Pierwszą komisurotomię wykonał dn. 8.11.1971 zespół chirurgów: Zb.Papliński, J. Michałowski, St. Jabłonka, Z.Modrzewski. Do roku 1977 wykonano 300 zabiegów ze śmiertelnością 3 u pierwszych 100 pacjentów i 1 u ostatnich 100. Wprowadzono operacje tętniaków aorty zstępującej, korekcje wrodzonych zwężeń aorty i leczenie operacyjne pericarditis constrictiva.

Fakty:

• 29.12.1977 – Komisurotomia w krążeniu pozaustrojowym (zespół chirurgów: W.Sitkowski, Zb.Papliński, St.Jabłonka, Zb. Religa)
• 28.02.1978 – Implantacja protezy zastawki mitralnej Starr- Edwards (zespół chirurgów: Zb.Papliński, W.Sitkowski, St.Jabłonka, Zb.Religia, Z.Modrzewski)
• 1979 – pierwsza rewaskularyzacja mięśnia serca (zespół chirurgów: Zb.Religia, St.Jabłonka, Z.Modrzewski, J.Stążka)
• 1.03.1991 – pierwsza samodzielna rewaskularyzacja mięśnia serca: choroba 3-naczyniowa, dwa pomosty żylne i tętnica piersiowa wewnętrzna (zespół chirurgów: Z.Modrzewski, J.Stążka)

30 czerwca 1998 r.

W 1997 roku staraniem Władz Akademii Medycznej w Lublinie, a szczególnie jej rektora prof. dr hab. Zdzisława Kleinroka oraz prorektora prof. dr hab. Macieja Latalskiego podjęto decyzję o utworzeniu w ramach uczelni Kliniki Kardiochirurgii.

Po zakończeniu prac adaptacyjnych w budynku PSK 4 w dniu 29.06.1998 roku doszło do otwarcia Kliniki Kardiochirurgii. Kierowanie Kliniką powierzono dr n. med. Januszowi Stążce. Trzon zespołu stanowili asystenci i pielęgniarki Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej i Serca Akademii Medycznej w Lublinie.

W chwili otwarcia Klinika dysponowała dwiema salami operacyjnymi, sześciołóżkową salą intensywnego nadzoru pooperacyjnego oraz dwiema salami chorych – trzyłóżkową i sześciołóżkową – razem 15 łóżek.

Przez kolejne osiem lat w Klinice Kardiochirurgii wykonywano ok. 450 operacji kardiochirurgicznej rocznie. Zakres wykonywanych operacji poszerzał się wraz ze zdobywanym przez zespół doświadczeniem. Poza operacjami pomostowania tętnic wieńcowych, wszczepienia protez zastawkowych oraz operacji wad wrodzonych serca u dorosłych obecnie wykonywane są także operacje tętniaków aorty piersiowej, operacje naprawcze zastawek serca, chirurgiczne leczenie zaburzeń rytmu serca.

Zwiększająca się stale liczba pacjentów z chorobami układu krążenia kwalifikowanych do leczenia operacyjnego oraz brak możliwości zwiększenia liczby zabiegów operacyjnych wykonywanych w Klinice Kardiochirurgii wpłynęła na decyzję Władz Uczelni oraz Dyrekcji SPSK 4 powiększenia Kliniki. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu rektora Uniwersytetu Medycznego w Lublinie prof. dr hab. Andrzeja Książka oraz dyrektora SPSK 4 dr n med. Mariana Przylepy uzyskano środki finansowe na rozbudowę Kliniki Kardiochirurgii. Przeprowadzone prace modernizacyjne i adaptacyjne pozwoliły na stworzenie Kliniki z 31 łóżkami w standardzie europejskim.

Obecnie Klinika Kardiochirurgii poza dwiema salami operacyjnymi dysponuje dziewięcioma łóżkami intensywnej opieki pooperacyjnej oraz 22 łóżkami w salach z węzłami sanitarnymi, co gwarantuje doskonałe warunki pobytu dla pacjentów jak i dobre warunki pracy dla personelu. Obecna baza łóżkowa Kliniki pozwoli na podwojenie liczby wykonywanych operacji do 800 rocznie.

O klinice

Klinika Kardiochirurgii Uniwersytetu Medycznego
w Lublinie

Kierownik:

Prof. nadzw. dr hab.n.med. Janusz Stążka

Lekarze:

Dr n. med. Marek Czajkowski – kardiochirurg
Lek. med. Piotr Dudka – kardiochirurg
Dr n. med. Adam Stadnik – kardiochirurg
Lek. med. Krzysztof Jaguś – kardiochirurg
Dr n. med. Krzysztof Olszewski – kardiochirurg
Dr n. med. Michał Kozłowicz – kardiochirurg
Lek. med. Sylwia Targońska – kardiochirurg
Dr n. med. Kamil Baczewski – kardiochirurg
Dr n. med. Cezary Jurko – kardiochirurg

Dr n. med. Elżbieta Krawczyk – kardiolog

Klinika Kardiochirurgii dysponuje dwiema nowocześnie i w pełni wyposażonymi salami operacyjnymi w obrębie bloku operacyjnego. W każdej z nich znajduje się wysokospecjalistyczna aparatura do przeprowadzenia zabiegów na otwartym sercu. Tuż przy salach operacyjnych, w obrębie bloku operacyjnego znajduje się Oddział Intensywnej Terapii Kardiochirurgicznej składający się z 5 stanowisk z pełnym monitoringiem wszelkich czynności życiowych pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.

Części główna oddziału składająca się 26 łóżek jest podzielona jest na część pooperacyjną intensywnego nadzoru z dwiema salami 5-osobową i 2- osobową oraz na część ogólną oddziału z 18 łóżkami na trzech 5- osobowych i jednej 3-osobowej sali. Każda z sal wyposażona jest w pełny węzeł sanitarny. W obrębie oddziału znajduje się również jednoosobowa sala z oddzielnym węzłem sanitarnym.

Klinika dysponuje własną pracownią echokardiograficzną wyposażoną w dwa aparaty do badań.

W Klinice Kardiochirurgii wykonywane są operacje kardiochirurgiczne:

Chirurgiczne leczenie choroby wieńcowej:

• CABG – operacje pomostowania tętnic wieńcowych (by-passy)
• OPCAB – operacje pomostowania tętnic wieńcowych bez wykorzystania krążenia pozaustrojowego (na bijącym sercu)
• Chirurgiczne leczenie powikłań zawału mięśnia sercowego (tętniak lewej komory, ostra niedomykalność mitralna)

Wady nabyte serca
Operacje dotyczące zastawki mitralnej, aortalnej i trójdzielnej. Przeprowadza się wymianę zastawki na protezę (mechaniczną lub biologiczną) lub plastykę niedomykalnej zastawki z dostępu przez sternotomię jak i torakotomię (operacje małoinwazyjne)

Maloinwazyjne operacje wrodzonych i nabytych wad serca.

• Tętniaki aorty wstępującej, łuku:
  1. operacja sposobem Bentalla (wszczepienie konduitu zastawkowego z częścią aorty),
  2. wszczepienie protezy aorty wstępującej.
  3. operacje rozwarstwienia aorty.
• Wady wrodzone serca u dorosłych
• Chirurgiczne leczenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia
• Chirurgiczne leczenie guzów serca
• Chirurgiczne leczenie zaburzeń rytmu serca (ablacje, także techniką małoinwazyjną)

Home

W Klinice Kardiochirurgii UM w Lublinie wykonywany jest pełen zakres operacji kardiochirurgicznych u dorosłych.
Klinika nie wykonuje jedynie przeszczepów serca.

• 2 w pełni wyposażone sale operacyjne do przeprowadzenia zabiegów na otwartym sercu.
• 5 stanowisk intensywnej terapii z pełnym monitoringiem czynności życiowych pacjentów po zabiegach kardiochirurgicznych.
• 8 łóżek pooperacyjnych  oraz  18 łóżek na salach 4-osobowych i 3-osobowej z pełnym węzłem sanitarnym.